Friday 28 March 2014

Ilk zamanlar...

O CIFT CIZGI!
Her duygunun had safhada yasanmasina neden olan o basit iki cizgi! Belli ki o kadar basit degil...
Cok mutluyuz...
Cok heyecanliyiz...
Cok saskiniz...
Cok korkuyoruz...
Cok mutluyuz...

Icimde bizden bir parca ve kelebeklerin oldugunu ogrendigimiz ilk sabah... Can es kalkmis bana ilk hamile kahvaltisi hazirliyor. En dengelisinden...Proteini, kalsiyumu, vitamini... Acaba bu peyniri yiyebiliyor muyuz? Peki bu yogurdu? Ya pastorize degilse? Olur mu canim! Meyveleri iyi yikamak lazimmis. Yumurta hep en katisindan olmali. Of sut icmek lazim. Ama sut bana sivilce yapiyor. Amaan sivilce kimin umrunda, koy, icerim!
Peki simdi ne yapmali? Once nereye gitmeli? Aile doktoru? Hastane? Laboratuar? Off Italya'da isler nasil yuruyor? Nasil ogrenecegiz? Bu heyecanla ise mi gidilir? Toplantiya mi gidilir. Of puf!

Sonrasi aile doktoru...Istenen testler...Kan testiyle henuz onaylayamadik. Laboratuar sadece sabah 10'a kadar mi acik?!!

Ikinci gun...Hemen laboratuar...Kan, idrar testleri...Bak yahu doktora beta-hcg istememis! Kendimiz yaptiralim. Sonuclar aksama cikarmis. Bu Italyanlar insani catlatir!
Saat 17.30... Beta-hcg 456. Referans degerlerden dusugum, ama arkadasim normal oldugunu soyledi. Doktora gidiyorum... Doktor da normal oldugunu soyledi. Bu konuyu telas yapmamaya calisacagim...
Bir doktor bulmali...Ultrasona girmeli. Doktorumun gonderdigi hastane ilk ultrason ve kadin dogum randevularimi Nisan basina veriyor! Biz Subat'in ortasindayiz! O zaman 11 haftalik olacagiz! Boyle sey mi olur? Bir doktor bulmali...

Bulduk bir tane...6. hafta ortasi icin randevu aldik. Kalbim agzimda, iki hafta sabretmem lazim...Interneti okumamaya calisiyorum. Ama simdiye kadar okuduklarimla, kafamda dis gebelikler, bos gebelikler, riskler ucusup duruyor.

Cok belirgin hamilelik belirtilerim yok. Midem bulanmiyor. Normalmis, henuz baslamazmis. Sadece mide yanmam var. Yemek saatlerimi duzgun ayarlamaya calisiyorum. Goguslerim aciyor ve buyuyor, onu hissedebiliyorum. Cok uykuluyum. Ise gitmiyorsam, gun icinde mutlaka sizip kaliyorum. Cok cok tuvalete gidiyorum; 2.5lt su icmemin etkisi! Uykularim cok bolunuyor. Ruyalar, tuvalete gitme, yatis seklim...Sol tarafimda yatmaya calisiyorum, sonraki aylarda yapmam gereken oldugundan. Bu zorluyor! Cunku ya sirt ustu yatarim, ya da saga...Ama alisirim, yaparim ki bunu. Icimdeki o minik isterse hayatimdaki her seyi degistirebilirim!

Wednesday 26 March 2014

Ilk TWW

Ilk TWW yani Two Week Wait yani Iki Hafta Beklemesi...
Zamanin hic gecmedigi iki hafta... Sonra birden bir vurusla biten iki hafta.

Hala sicakligimi olcmeye devam ediyorum. Ortalamamim hep ustunde seyrediyor. Normal olan da bu. Ve ben tum duyularimla vucudumu dinliyorum, tamamen vucuduma odakliyim. Gun be gun yaziyorum tum belirtilerimi.

4DPO'dan sonra hemen bir ilginc durum gozume carpiyor. Uyku duzenim alt ust oldu! Surekli manyak ruyalar goruyorum, surekli erken uyaniyorum. Sicaklik olcumlerimi 'BBT adjuster'la duzeltmeye calisiyorum.

7DPO'da, beklenen yerlesme gunu, sicakligim dusuyor. Deli gibi internetteki tum bilgileri soguruyorum. Belirtilerimi karsilastiriyorum. Okuyorum, okuyorum, okuyorum. Aklimda sadece o gecmek bilmeyen iki hafta var. 9 DPO'da dayanamayip, ilk hamilelik testimi yapiyorum. Beklenen adet gunume daha 6 gun varken! Cok cok cok silik bir cizgi. Bakiyoruz esimle, var mi yok mu bilemiyorum. Fotografini cekip, foto duzenleme programlarinda renklerle oynuyoruz. Var bir cizgi, cok silik; silikligine ragmen koca bir umut yeserten...

Testen hemen sonra kahverengi akintilarim oluyor, iki gun. Yerlesme lekelenmesi mi? Haydi tekrar internet bilgi havuzuna...
Sakin kalmaya calisiyorum. Kafami baska olaylara odaklamaya... Cok zor. Ders, is, guc, alisveris, dunya meseleleri...Hic bir sey gozumde yok. Alisveriste bile indirimdeki hamilelik testine odakliyim. Hemen sepete!

11DPO'da o sepetteki test sabahin korunde bana rahatsizlik veriyor. Uyandigim gibi, ilk idrarimla testi yapiyorum. Uykulu gozlerle bekliyorum gereken sureyi. Ikinci cizgi yok, yeseren umudum kahverengiye donuyor. Gidip yatiyorum. Bi kac saat sonra uyaninca, teste ikinci cizgiyi goruyorum ama bunun gecerli bir cizgi olmadigini bilecek kadar cok okumustum. Gicik test diyorum!

Adet olma haftasi geldi. Son bir kac gun. Heyecanliyim. Ne yesem yanma yapiyor, sanki sindiremiyorum hic bir seyi. Hemen bakalim, yanma (heartburn) bir belirti miymis? Of be kizim birak artik, rahatla hadi biraz!

Bekleyecegim adet gunune kadar diyorum can ese. Bunu dememin uzerinden 24 saat gecmeden, 'hadi isten gelirken bi test al' diyorum. 'Sen benim hep sansim oldun simdiye kadar, belki aldigin test de sans getirir'diyorum.

Misafirimiz var o aksam. Idrarimi da tutmaya calisiyorum. Cay, su, bir kac saatlik idrar, gecmeyen zaman, gitmeyen misafirler.

Kari koca hemen testin basina. Islemi baslatiyoruz, gerekli sureyi bekliyoruz. Sirtim donuk, ese sarilarak...
Sure doldu...
Ilk CIFT CIZGImiz.
Ilk en belirgin CIFT CIZGImiz.

Ne yapacagiz diyoruz?
Cok saskiniz. Cok istemisiz. Ama hic beklememisiz. Bu ne yaman celiski!

Hemen ardindan, ben ortaligi toplarken, koca kisim hala banyonun ortasinda, testin icinde cikan kagidi okuyor, cift cizgi ne demek, nasil yani diyor. Benden daha saskin :)

Yatiyoruz. Uyuyamiyoruz. Hatta uyuyamayan es, o heyecanla istahlaniyor, evimizin ilk asermesi babamiz tarafindan gerceklesiyor. Babamiz! Annemiz! Baba! Anne! Biz?

O mutlulugu hala hissedebiliyorum...

Ilk adim...

Hamileligi aklimiza sokmamiz, 2013 yazi ortasi itibariyle olmustu. Hatta evlilik yildonumumuze denk gelmisti. Ilk kez ve sayiyla-yaziyla 1(bir) kere denemeden sonra hamile kalabilecegimize inanan tecrubesiz 4 yillik evli halimiz pek komikti. Hatta ertesi gun hapi bile almaya kalkismistik. Sonrasinda, her aya sayiyla-yaziyla 1(bir) kere sans verelim mi demistik. Lakin bilmedigimiz bir sey vardi! Ozellikle de benim bilmem gereken ve bilmedigim. Ayda sadece bir kere yumurtlayabiliyordum, o yumurtanin da, bebege donusmesi icin cok kisa bir sure vardi. Peki o zaman biraz arastiralim. Hadi internet goster gucunu! (Research mode on!)

Yaz aylari oldukca verimsiz gecti. (Zaten alti ustu iki ay!) Cogu zaman ya gezmelerdeydik ya da Turkiye'deydik. Sonbaharda bir sure ayri kaldik, iki verimli donem kacirdik. Sonbaharin sonuna dogru birbirimize ve dogal habitatimiza kavusmustuk, lakin onumuzde akademik engeller vardi. Evden bi PhD cikacakti. Bu karmasa ortaminda, o stresli halimizle hamile kalma aktiviteleri bir yana itelenmisti. Geldik mi kis aylarina? Haydi bu seferde Christmas tatili icin Turkiye'ye. Turkiye demek 'no baby dance' demek.

2014'e gelmistik bile. Madem Turkiye'deyiz, bir kac saglik kontrolu yaptiralim dedik. Bir genel kan, idrar taramasi yaptirdik. Daha onemlisi, hamilelikte oldukca onem arzeden agiz-dis sagligina el atalim dedik. Orada bir hayli yol kat ettik. Hatta doktorumuzla, 'bizim hamilelik planlarimiz var, Italya'ya donecegiz, o yuzden ne kadari yapilabiliyorsa yapalim' dedik. Boylelikle bir sonraki islemleri, hamileligin ilk uc ayindan sonraya birakabilecektik.
Turkiye'den donmeden yapabilecegimiz onemli bir sey, hamilelik kararimiz icin bir doktorla gorusmek olabilirdi, ama yapamadik. Artik Italya'da baslariz dedik.

Ocak ortasinda, Turkiye'den dondugumde 2014'un ilk reglini oldum.

Hani, yaz aylarinda baslattigim bir internet arastirmasi vardi ya, hadi bakalim o meyvelerini versin dedim.
Aklima en cok yatan, sonuclarini merak ettigim sey, bazal vucut sicakligi olcme yontemiydi. Reglimin son iki gununde basladim ve tum ay vucut sicakligimi olcerek, yumurtlama gunumu belirleyecektim. Bunun icin telefonumdaki bir uygulamayi kullandim, ki o uygulamayi daha once regl gunlerimi belirlemekte kullaniyordum.
Esasen vucut sicakligi olcmeye Aralik'ta baslamistim ama tamamiyla yanlis yapiyormusum. Buradaki en onemli olgu, vucudunuzun tum gun boyunca en dusuk sicakligini saptamak. Bunun icin uyku saatlerimi duzenledim. Erken yatmaya gayret ettim. Boylelikle derin uykumu alip, kesintisiz en az 4 saat uykudan sonra sicakligimi olcecektim. Termometrem hemen yatak bas ucumda oluyordu. Alarm kurup her gun ayni saatte sicakligimi olcmeye calisiyordum; yataktan hic kalkmadan, neredeyse hic hareket etmeden. Tabi ki arada aksamalar oluyor. Gece tuvalete gitmeler, uyku bolunmeleri...Bu durumlarda en az 4 saat uyumussam, o sicakligi olcup not ediyordum, diger gunlerle ayni saatte olmasa bile. Ayrica, bazi sitelerde bulunan 'BBT adjuster'larla bu sicakliklar, saate gore modifiye edilebiliyor.

Yumurtlama gunu, ortalama uzunlugu 28 gun olan bir dongude adetin ilk gununden 14-16 gun sonra olmasi bekleniyor. Benim dongulerim zaman zaman degisse de ortalamada 29 gundu. Ayrica vucudumu fazlaca dinleyen biri olarak, yumurtlama gunlerinde vucudumdaki degisiklikleri hissedebiliyordum. Bel agrisi, kasiklarimda kucuk kramplar, huzursuzluk, hatta sivilce. Bunlara ek olarak, akintilarimi da kontrol edip en verimli akintimin oldugu gun ile yumurtlama gunumu cakistirmaya calisiyordum. Ve bu arada, hamilelik konusunu benim kadar ciddiye almayan, her detayi incelemeyen, stres yapmayan (!!!) kocami da bir hayli boguyordum. Vay efendim ne kadar da rahatmis! Yoksa bebek istemiyor muymus? Neyse bir gun, tam ise gitmek icin evden cikarken kendisine bolca surat yapip, ise gec gitmesi pahasina, 'bebek yapcam ben ya' diyerek icimi doktum, O da her zamanki sakinligiyle beni yatistirdi. Stresim biraz azaldi...

13. gun civarinda sicakligim hala ortalama sicakligimda seyrediyordu. Yumurtlamadan once biraz dusup, sonra birden yukselmesi gerekiyordu. Henuz bunu gozlemleyemedigim icin biraz stres olmustum. Yoksa yumurtlamadigim bir regli mi geciyordum? Hem de hamile kalmak icin ilk ciddi calismamiza basladigimiz ay! Bu stres haliyle, uyku duzenim dolayisiyla sicaklik olcumum de sasirdi. Ve ben o sicaklik dususunu yakalayamadim. Adetimin tam 17. gununde sicakligimda ciddi bir yukselis oldu. Bu da yumurtamin salindigi anlamina geliyordu. Cok sansimiz kalmamisti, yine de elimizden geleni yaptik. Artik su meshur 2 haftalik bekleme sureci basliyordu. Artik benim icin gunler Pazartesi, Sali degil, DPO'du yani Day Past Ovulation yani yumurtlama sonrasi gun...

Tuesday 25 March 2014

Ilk aci

Bu blog, merakli bir kadinin, merakli bir anneye donusumunun hatirasi olmak adina acildi...
Peki noldu? 
Merakli annemiz, ilk bebegini, ilk annelik duygusuyla beraber dun ugurladi...