Monday, 19 January 2015

Hafta saymak

5 aydir yazmadigim blog, merhaba!
O 5 ay en sasirtici, en heyecanli, en stresli, en guzel zamana donustu.
Inanamadigim, her gun sukrettigim 21 hafta.
Bu dongude yumurtlamamis olabilirsin denilen dongunun yumurtasi yavrumla gecirdigim 21 hafta<3

·      4.haftada, olasi regl gunu, ilk beta HCG 80, progestron 33 cikti. Doktorum progestrona ve cardioaspirin’e baslatti.
·      5. Haftada bisikletimin sepetindeki pasli yirtik elimi yaraladi, aklim basimdan gitti korkudan.
·      6. haftaya kadar kendimi hamile olduguma inandiramadim. 6. Hafta ultrasonunda minigimin kalp atisi beni kendime getirdi<3 Cardioaspirini, Clexane igneleriyle degistirdik, gobekten kendime igne yapmaya basladim.
·      6. haftada bisikletimle duvara carpinca, ikinci kez aklim basimdan gitti. Bisikletle ilisigimi kestim.
·      7. Haftada her buldugum yerde uyumalar, 9 bucukta yataga gitmeler basladi. Bulantilar yoklayip, geldi gitti.
·      7. Haftada, ucuncu kez aklimi basimdan goturen bir kanama oldu. Acile nasil gittim, bebegim gitti diye aglarken, minik kalp atisini gorup sevincten aglamay devam ettim, bilmiyorum!
·      8. Haftada yine gorduk minigimizi; kafasiyla, gobegiyle<3
·      9. Hafta istahsiz, yorgun, cok modlu gecti.
·      10. Haftada  mide bulantilari artti, bazen kusmalara donustu. Kasik agrilarim oldu. Gogus acimalarim azaldi. Uykulu hallerim is/okul sebepleriyle sekteye ugradi.
·      10. Haftada yine bulustuk minigimle, ilk dans figurlerini gorduk.
·      11. Haftada bir cok belirtim gitmisti; doktorum artik vucudumun alistigini soyledi. Telasli, cok modlu hallerim azaliyor.
·      12. Haftada ikili testimiz icin yine yeniden bulustuk. Her sey yolunda biz bulutlarin ustundeydik <3 Doktor abla seni uyansin diye durttu de, sicrayarak uyandin ya, kiyamam ben sana minigim.
·      12 haftayi yarim kilo fazlalikla kapattik. Istahimiz, bulantimiz gibi hala gelgitliydi. Artik uterusmun yerini de tespit edebiliyorum.
·      13. Hafta test sonuclarinin iyi cikmasinin mutluluguyla baslayip, seni merak etmekle, bulantilar ve mide yanmasiyla ugrasmakla bitti. Hala uyuyorum! Hala balik yemekte cok zorlaniyorum!
·      14. Haftada ilk kez bir sey hissettigimi dusundum, kelebek kanat cirpmasi, misir patlamasi gibi<3 Onu hala oyle sayiyor, musmutlu gulumsuyorum.
·      14. Haftada tarti artis gostersi. Artik +1’deyiz.
·      15. Haftada seninle yine bulustuk<3 Bize erkek mi, kiz mi oldugunu cekinmeden gosterdin; artik sana isminle seslenmeye basladik. Kalbimiz kut kut.
·      15. Haftada belirtilerimiz tam gaz: sivilceler, uyku (evet, hala!), sirt, kasik agrilari, kabizlik, artan istah!
·      16. Hafta mutlu, bulutlarin ustunde bi anne adayi olarak gecti. Surekli acaba bir sey mi hissettim diye can kulagiyla dinledim kendimi.
·      17. Haftada kasik agrilarim devam ediyor, buyume agrilari oldugunu biliyorum. Bir de kabuslar var; cok fena kabuslarla bolunuyor uykularim.
·      18. Hafta yine bir heyecan haftasi. Enerjik bir gunun sonunda gelen bir kanama, acile kosusturma, oradan 2 gunluk hastane yatisi. Minigimiz iyi ama kanama sebepsiz. Progestron kullanmaya tekrar basladik. Yeni bir sey ogrendik: plasentamiz anterior yani onde duruyor, sen arkada saklaniyormussun. O yuzden hissedemiyormusum seni.
·      19. Haftada birisi iceriden pit pit vuruyor artik: merhaba bebegim! Yemekten hemen sonra, tesekkur pit pitlari <3 Bir de bir sabah, gobegin bir kisminda asimetrik bir bombe olustu; devinimin sirasinda uyuyakaldigini dusunduk, bizi cok eglendirdin bebegim!
·      19. Haftada doktorumun fiziksel muayenemi yapti. Uterus gobek deligi hizasina gelmisti. Fetoskop denilen bi aletle minigimizi de dinledi.
·      20. Haftada artik minigimizle haberlesiyoruz gun bazli. Hissedemezsem cikolatayla rusvet veriyorum bebegime, O da heyecanli el kol hareketleri gonderiyor bana. Diger zamanlarda nazik nazik plasentanin altindan pitlatiyor.
·      21. Haftada geceleri hareketlendigini anladigim minigimle, gece 3’te bulusmalar yaptik. Ben gobegimden, anterior plasentamin el verdigince, onu sevdikce, o bana nazik tepiklerini gonderdi. Uyuyamadigim o bir kac saat hayatimdaki en mutlu anlar. 21. haftamizin son gununde ‘oo ben buyumusum, soyle azcik daha hareketleneyim’ dedin, bizi tum gun mutlu ettin be minnos.


Seni ogrendigimiz o günden beridir ask doluyuz. Sukur olsun!