Monday, 19 January 2015

Hafta saymak

5 aydir yazmadigim blog, merhaba!
O 5 ay en sasirtici, en heyecanli, en stresli, en guzel zamana donustu.
Inanamadigim, her gun sukrettigim 21 hafta.
Bu dongude yumurtlamamis olabilirsin denilen dongunun yumurtasi yavrumla gecirdigim 21 hafta<3

·      4.haftada, olasi regl gunu, ilk beta HCG 80, progestron 33 cikti. Doktorum progestrona ve cardioaspirin’e baslatti.
·      5. Haftada bisikletimin sepetindeki pasli yirtik elimi yaraladi, aklim basimdan gitti korkudan.
·      6. haftaya kadar kendimi hamile olduguma inandiramadim. 6. Hafta ultrasonunda minigimin kalp atisi beni kendime getirdi<3 Cardioaspirini, Clexane igneleriyle degistirdik, gobekten kendime igne yapmaya basladim.
·      6. haftada bisikletimle duvara carpinca, ikinci kez aklim basimdan gitti. Bisikletle ilisigimi kestim.
·      7. Haftada her buldugum yerde uyumalar, 9 bucukta yataga gitmeler basladi. Bulantilar yoklayip, geldi gitti.
·      7. Haftada, ucuncu kez aklimi basimdan goturen bir kanama oldu. Acile nasil gittim, bebegim gitti diye aglarken, minik kalp atisini gorup sevincten aglamay devam ettim, bilmiyorum!
·      8. Haftada yine gorduk minigimizi; kafasiyla, gobegiyle<3
·      9. Hafta istahsiz, yorgun, cok modlu gecti.
·      10. Haftada  mide bulantilari artti, bazen kusmalara donustu. Kasik agrilarim oldu. Gogus acimalarim azaldi. Uykulu hallerim is/okul sebepleriyle sekteye ugradi.
·      10. Haftada yine bulustuk minigimle, ilk dans figurlerini gorduk.
·      11. Haftada bir cok belirtim gitmisti; doktorum artik vucudumun alistigini soyledi. Telasli, cok modlu hallerim azaliyor.
·      12. Haftada ikili testimiz icin yine yeniden bulustuk. Her sey yolunda biz bulutlarin ustundeydik <3 Doktor abla seni uyansin diye durttu de, sicrayarak uyandin ya, kiyamam ben sana minigim.
·      12 haftayi yarim kilo fazlalikla kapattik. Istahimiz, bulantimiz gibi hala gelgitliydi. Artik uterusmun yerini de tespit edebiliyorum.
·      13. Hafta test sonuclarinin iyi cikmasinin mutluluguyla baslayip, seni merak etmekle, bulantilar ve mide yanmasiyla ugrasmakla bitti. Hala uyuyorum! Hala balik yemekte cok zorlaniyorum!
·      14. Haftada ilk kez bir sey hissettigimi dusundum, kelebek kanat cirpmasi, misir patlamasi gibi<3 Onu hala oyle sayiyor, musmutlu gulumsuyorum.
·      14. Haftada tarti artis gostersi. Artik +1’deyiz.
·      15. Haftada seninle yine bulustuk<3 Bize erkek mi, kiz mi oldugunu cekinmeden gosterdin; artik sana isminle seslenmeye basladik. Kalbimiz kut kut.
·      15. Haftada belirtilerimiz tam gaz: sivilceler, uyku (evet, hala!), sirt, kasik agrilari, kabizlik, artan istah!
·      16. Hafta mutlu, bulutlarin ustunde bi anne adayi olarak gecti. Surekli acaba bir sey mi hissettim diye can kulagiyla dinledim kendimi.
·      17. Haftada kasik agrilarim devam ediyor, buyume agrilari oldugunu biliyorum. Bir de kabuslar var; cok fena kabuslarla bolunuyor uykularim.
·      18. Hafta yine bir heyecan haftasi. Enerjik bir gunun sonunda gelen bir kanama, acile kosusturma, oradan 2 gunluk hastane yatisi. Minigimiz iyi ama kanama sebepsiz. Progestron kullanmaya tekrar basladik. Yeni bir sey ogrendik: plasentamiz anterior yani onde duruyor, sen arkada saklaniyormussun. O yuzden hissedemiyormusum seni.
·      19. Haftada birisi iceriden pit pit vuruyor artik: merhaba bebegim! Yemekten hemen sonra, tesekkur pit pitlari <3 Bir de bir sabah, gobegin bir kisminda asimetrik bir bombe olustu; devinimin sirasinda uyuyakaldigini dusunduk, bizi cok eglendirdin bebegim!
·      19. Haftada doktorumun fiziksel muayenemi yapti. Uterus gobek deligi hizasina gelmisti. Fetoskop denilen bi aletle minigimizi de dinledi.
·      20. Haftada artik minigimizle haberlesiyoruz gun bazli. Hissedemezsem cikolatayla rusvet veriyorum bebegime, O da heyecanli el kol hareketleri gonderiyor bana. Diger zamanlarda nazik nazik plasentanin altindan pitlatiyor.
·      21. Haftada geceleri hareketlendigini anladigim minigimle, gece 3’te bulusmalar yaptik. Ben gobegimden, anterior plasentamin el verdigince, onu sevdikce, o bana nazik tepiklerini gonderdi. Uyuyamadigim o bir kac saat hayatimdaki en mutlu anlar. 21. haftamizin son gununde ‘oo ben buyumusum, soyle azcik daha hareketleneyim’ dedin, bizi tum gun mutlu ettin be minnos.


Seni ogrendigimiz o günden beridir ask doluyuz. Sukur olsun!

5 comments:

Anonymous said...

masallah Allah sagliklica kucagina almayi nasip etsin insallah. darisi da basima =)

bebelingo said...

Sevgicim tebrik ederim canım Allah tamamına erdirsin, sağlıkla kucağına almayı nasip etsin. Ne mutlu sana ve size ;) Çok sevgiler ;)

İsyan Eden Cüce said...

Şimdi gördüm bu yazıyı!! Şükrederek geçirdiğimiz haftalarda geriye sayıma doğru gidiyoruz :) Hamilelik çok güzel, hem bitsin kucağıma gelsin istiyorum, hem bitmesin hep orada kalsın istiyorum :)

berry said...

bende uzun süredir senden haber çıkmıyor diye düşünürken yeni blogu şimdi farkettim ve güzel haberini okudum senin adına çook sevindim ben hala yazdığın döngüye devam ediyorum pek başarılı sayılmam :)

Anonymous said...

Ben daha çok başlardayım.doktorum henüz yeni verdi inofolic combi adlı ilacı..yumurtalarim az gibi bir umutsuzluk sarmış bütün bedenimi..şimdi okudum sizi ve ümitlendim.umarim çok mutlu olursunuz benim suratimda tebessüme neden oldunuz :)