Lakin ilerlemeyen zaman o rahatligimi alip goturuyor! Gel hadi 6+3!
Cok sirin bir gunluk aldik kitapcidan...Ona da yaziyorum, bilgisayarimda hazirladigim bir baska gunlugume de...Telefonuma da not aliyorum...Evde de her yerde not defterlerim var. Hislerimi kacirmamak, her animi yazmak istiyorum...
Misal;
20.02.2014
Bebegim, dun gece
cok buyuk bi agriyla uyandim, ne agrisi oldugunu anlayamadim bile. Tuvalete
kostum, cok terlemistim, orda sogudum, usudum, midem bulandi ama her seyden
onemlisi sana bir sey olacak diye cok korktum. Allahima sukurler olsun kanamam
falan olmadi.
Karnimda gun boyu
duran tuhaf bi agri vardi. Aslinda
hamile olmasam pek onemsemeyecegim bi agri. Gaz agrisi gibi. Biraz da sol tarafimda vardi, onu
da yatis seklime bagliyorum. Cunku hamileyken sol tarafa yatmak gerekirmis,
sana daha iyi besin gitsin diye. Benim
hic aliskin olmadigim bi yatis sekli ama olsun sen yeter ki iyi ol <3
Bugun yine bi
hayli uyudum. Uyumak iyi geliyor, agrim varsa gidiyor, enerji depolamis
oluyorum.
Senin iyi
oldugunu biliyorum. Gelecek hafta iyi oldugunu ogrenmek icin ultrasona
gidecegiz insallah J
Seviyorum seni
bebegim…
24.02.2014
Minigim,
6. haftamiza
bugun basladik, biraz korkutan bir kahverengi akintiyla.Sabah 5bucukta uyanip,
tuvalete gidince fark ettim. Uyuyamadim, ordan burdan okudum biraz. Kana
donmedigi surece, agrim olmadigi surece onemli bir sey olmadigina inandirdim
kendimi. Sonra onun bazi kasilmalardan kaynakli bir lekelenme olduguna karar
verdim. Yine de tedbir elden
birakmayip, okula gitmedim, bisiklete binmek, otobuse binmek istemiyorum.
Yine kendimi yokladim,
goguslerim fazla acimiyormus gibi geldi, huylandim. Sonra hala dolu ve gun icinde gitgide acidigini
fark ettim. Bolca suyumu ictim, bolca tuvalete gittim. Ogle yemeginden once,
meyve puremi, findiklarimi yedik. Ogle yemegi olarak babamizin dun hazirladigi
et ve pilavi yedik, yaninda ayranla. Yerken dedim ki, hala bulantim yok,
maasallah! Sonra bi uyku bastirdi, zaten surekli yatasim var. Kahvesizlikten
mi, yoksa tamami hamilelikten mi bilmiyorum. Uykudan kalktim, midem bulaniyor,
basim donuyor gibi. Zaten benim icin biri digerinden bagimsiz degil.
Carsamba ogleden
sonra gorusecektik seninle ama gorusmemizi bir sonraki gune tasimak durumunda
kaldik. Babacik cok uzuldu ama sorun degil, hamilelik bize, ozellikle bana
sabirli olmayi ogretecek. Umuyorum ki persembe oglen, senin o miniminicik
kalbinin pit pitlarini duyacagiz melegim. Ah seni oyle cok seviyoruz ki!
26.02.2014
Miniminim, biricigim,
Dun yine annecigim of
puf gunlerinden birindeydi. Nerde benim hamilelik belirtilerim, neden hamile
gibi hissedemiyorum, minigim iyi mi diye dusunceler icinde debelenip durdu.
Zira goguslerinin acisi gecmis, yemek yemesinde bir problem yoktu. Gece 4’te
tuvalete uyandiginda goguslerinin hiic acimadigini gorunce aldi mi bi korku,
bir endise. Bunlarin uzerine, endiselenmemeliyim, stres olmamaliyim diye
yeniden bi telas oldu mu? Yardimimiza kim yetisti? Tabi ki biricik babamiz.
Bugun toplantisi olmasina ragmen, uyandi, konustu, sakinlestirdi, sevdi bizi.
Sonra annecik 1-2 saat daha huzurluca uyuyabildi. Kalktigimda cok daha iyiydim. Sabah kahvaltisi
sonrasi yine biraz bulantim vardi. Ama bunun hamilelik bulantilari mi oldugunu
henuz anlayamadim. Simdi iyiyim, mutluyum, umutluyum, pozitifim. Yarin seninle
gorusecegimiz icin cok cok heyecanliyim. Bunu yazarken saat 11.50, neredeyse 24
saat sonra gorecegiz seni, cok sevdigimiz minigimiz <3
Bebegim, 13.14
itibariyle yine yaziyorum. Cok tatli ve dusunceli bir minik oldugunu biliyorum.
Annecigim hormonlarim dusuyor diyerek uzulmesin diye, bana bi hamilelik
bulantisi ugrattirdin. Kusmadim ama midem bostu ondan sanirim. Belki de
‘Annecigiiim ben aciktim’ demek istemissindir <3 Ben kiyamam sana… Hemen
hazirliyorum yemegimizi biricigim. Annecigin kocaman sever, oper seni ;*
No comments:
Post a Comment